آموزش نحوه ی صحیح قرار گرفتن زنجیر هنگام تعویض دنده

1. مبانی (مقدمات)

دو جنبه مرتبط با اصطلاح “مسیر زنجیر” وجود دارد. ابتدا، مسیر زنجیر را می توان به عنوان موقعیت دندانه ها یا حلقه های زنجیر نسبت به خط مرکزی دوچرخه تعریف کرد. خط مرکزی دوچرخه یک سطح خیالی است که از جلو به عقب از وسط دوچرخه می گذرد. به عنوان مثال، طبق قامه جلو و/یا دنده جلویی ممکن است به گونه ای طراحی شود که دارای خط زنجیری 47.5 میلی متری باشد. این به این معنی است که زمانی که وسط طبق قامه از وسط تا خط مرکزی دوچرخه 47.5 میلی متر باشد، بهترین عملکرد را دارد.

جنبه دیگر خط زنجیر به موقعیت نسبی چرخ دنده های جلو و عقب نسبت به یکدیگر، بدون توجه به خط مرکزی دوچرخه اشاره دارد. به این “خط زنجیر موثر” می گویند. یک دوچرخه ممکن است ست طبق قامه را به سمت داخل یا خارج نسبت به مرکز چرخ دنده عقب، صرف نظر از خط مرکزی دوچرخه، فاصله داشته باشد.

سازندگان پیشرانه عموماً تراز «کامل» یا دقیق مرکز به مرکز را بین چرخ‌دنده‌های عقب و جلو مشخص نمی‌کنند. حلقه های زنجیر جلو اغلب به اندازه چند میلی متر به سمت بیرون نسبت به مرکز چرخ دنده های عقب طراحی می شوند. علاوه بر این، سازندگان پیشرانه عموماً همه ترکیب‌های دنده را «قابل استفاده» نمی‌دانند. به عنوان مثال، که ممکن است به عنوان “27 سرعت” با سه حلقه در جلو و 9 چرخ دنده در عقب فروخته شود، 27 دنده قابل استفاده نخواهد داشت. این احتمال وجود دارد که وقتی زنجیر روی کوچکترین حلقه در جلو قرار دارد و احتمالاً کوچکترین دو، سه یا حتی چهار چرخ دنده در پشت زنجیر، طرف حلقه میانی را ساییده کند. این لزوما نباید یک خطای “خط زنجیر” در نظر گرفته شود. اگر حلقه جلو به سمت بیرون حرکت می کرد تا زمانی که در این ترکیب ها ساییده نشد، نتیجه احتمالاً تعویض ضعیف در سایر ترکیب دنده ها، مانند بزرگترین حلقه و چرخ دنده های عقب بزرگتر خواهد بود.

دوچرخه‌فروشی‌ها معمولاً «زنجیر متقاطع» را توصیه نمی‌کنند که از کوچک‌ترین چرخ دنده عقب با کوچک‌ترین حلقه جلو یا بزرگ‌ترین چرخ‌دنده عقب و بزرگ‌ترین حلقه جلو استفاده می‌کند. زنجیر دوچرخه کاملاً منعطف است و در موارد مختلف و کاملاً مستقیم به خوبی کار می کند. زنجیر متقاطع در درجه اول مشکلی است که زنجیر به حلقه های جلو برخورد می کند. به عنوان یک قانون ساده، اگر ترکیب دنده باعث مشکل مالش می شود، از آن دنده اجتناب کنید.

2. موقعیت زنجیر جلو و طول توپی تنه

حلقه های زنجیر جلو باید در فاصله معینی از خط مرکزی دوچرخه باشد. اگر حلقه ها بیش از حد در داخل یا خارج از بدنه دوچرخه قرار گرفته باشند، ممکن است دنده جلویی به درستی جابجا نشود. موقعیت حلقه های جلو تا حد زیادی توسط طول دوک توپی تنه تعیین می شود. بسیاری از دوک های توپی تنه با یک عدد خط زنجیر مشخص، مانند 47.5 میلی متر یا 50 میلی متر مشخص شده اند. دوک ها نیز با طول دوک مشخص می شوند، که به سادگی طول انتها به انتها است. به عنوان مثال، یک توپی تنه خاص ممکن است با یک خط زنجیر 47.5 میلی متری و طول دوک 113 میلی متری مشخص شود. یک بازوی طبق قامه که برای استفاده با این دوک طراحی شده است، وسط طبق قامه را در فاصله 47.5 میلی متری از خط مرکزی دوچرخه خواهد داشت.

سازندگان اغلب طول دوک و خط زنجیر را مشخص می کنند، زیرا هر دو مفهوم مرتبط هستند. به عنوان مثال، توپی تنه های کارتریجی ممکن است در طول‌های مختلف دوک باشند. برای مثال، 118 میلی‌متر، 5 میلی‌متر بلندتر از توپی تنه 113 میلی‌متری است. خط زنجیر 118 میلی متری این مدل خاص 50 میلی متر است. دوک 113 میلی متری دارای خط زنجیری 47.5 میلی متر یا 2.5 میلی متر کوچکتر است. این به این دلیل است که در این حالت دوک کوتاه 5 میلی متری به طور مساوی بین سمت چپ و راست تقسیم می شود. با این حال، مدل دیگری از دوک ممکن است در طول های 109.5 میلی متر یا 118.5 میلی متر موجود باشد. تفاوت طول دوک 9 میلی متر است. خط زنجیر 109.5 43.5 میلی متر و خط زنجیر 118.5 45 میلی متر است. تفاوت بین دوک ها در عدم تقسیم بین دو طول مختلف است.

اغلب، ترکیب طبق قامه و دوک، خط زنجیر را تعیین می کند. این مورد مخصوصاً در مورد دوک‌های مربعی صدق می‌کند، زیرا تناسب دقیق درون اتصالات مربعی طبق قامه بین برندها و حتی بین بازوهای همان مدل متفاوت است. گاهی اوقات لازم است به سادگی یک پایه دوچرخه را حدس بزنید، طبق قامه را نصب کنید و سپس نتایج را اندازه گیری کنید. سپس نتایج به شما اطلاع می‌دهند که دوک زنجیره‌ای بلندتر یا کوتاه‌تر باید نصب شود.

دانستن موقعیت موجود حلقه های جلو نسبت به صفحه مرکزی دوچرخه اغلب مفید است. با این حال، اندازه گیری مستقیم از مرکز دوچرخه تا مرکز حلقه های جلو دشوار است. لازم است چندین اندازه گیری انجام شود و سپس با جمع یا تفریق اندازه گیری ها، خط زنجیر تعیین شود.

دقت اندازه گیری برای خط زنجیر با دقت فریم (بدنه دوچرخه) محدود می شود. اگر توپی تنه یا لوله فریم در مرکز نباشد، اندازه‌گیری‌های زنجیر ممکن است ناممکن باشند. در مثال ما در اینجا، فرض می کنیم که فریم تراز و پوسته در مرکز قرار دارد. با اندازه گیری قطر لوله پایین شروع کنید، و این عدد را بر 2 تقسیم کنید. در مورد ما، لوله زین 44 میلی متر است، بنابراین از لبه سمت راست لوله، خط مرکزی دوچرخه، 22 میلی متر فاصله دارد.

بعد، فاصله لبه لوله پایین تا وسط حلقه های زنجیر را اندازه گیری کنید. در یک دوچرخه دو خط زنجیر، با اندازه گیری از بزرگترین حلقه تا لوله شروع کنید. دوچرخه زیر ما از حلقه بیرونی تا لوله 29 میلی متر است. بعد، بیرون به بیرون دو حلقه زنجیر را اندازه بگیرید، و آن را بر 2 تقسیم کنید. دوچرخه نشان داده شده در اینجا 9.8 میلی متر از بیرون به بیرون است، که آن را 4.9 میلی متر به وسط می کند. 4.9 میلی متر از 29 میلی متر کم کنید و از وسط حلقه ها تا لوله 24.1 میلی متر است. 22 میلی متر را برای لوله به مرکز اضافه کنید و از وسط حلقه های طبق قامه تا خط مرکزی دوچرخه 46.1 میلی متر است.